သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္ပင္းက သံႀကိဳး ႀကီးက ဘာ အဓိပၸာယ္ လဲ

““ဘဘ၊ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္ပင္းက သံႀကိဳး ႀကီးက ဘယ္လို အဓိပၸာယ္ လဲဟင္”” လို႔ ေျမးျဖစ္သူ က ေမးလာ တယ္။ ဒီေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ရွာႀကံေတြးဆ ခဲ့ေပမယ့္ ေက်နပ္တဲ့ အေျဖကို မရခဲ့ဘူး။

တခ်ဳိ႕က လည္း နယ္ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္ BOC ရဲ႕ ေႏွာင္ ႀကိဳးကို ျဖတ္ေတာက္ ပစ္လိုက္တဲ့ နိမိတ္ပံု သေကၤတ လို႔ ဆိုၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က လည္း အေရးေတာ္ပံု ကာလ ခ်ီတက္ပြဲႀကီး မွာ ဆြဲထားတဲ့ ““ခရာႀကိဳး”” လို႔ပဲ ေျပာၾက တယ္။ ဘယ္ဟာမွ အတည္ ယူလို႔ မရ ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

အႏုပညာ ရွင္ေတြရဲ႕အျမင္မွာ အဂၤလိပ္ BOC ရဲ႕ ေႏွာင္ႀကိဳး အေနနဲ႔ သံႀကိဳး ကိုတင္စား ထားတာ ပဲလို႔ ေျပာေပမယ့္ အဓိပၸာယ္ မယူဆ တတ္တဲ့ ကေလး ေတြၾကေတာ့ အဓိပၸာယ္ ေျပာင္းသြား ျပန္ေရာ။ ပိုဆိုး တာက ““ေခြး႐ူး ဘ၀ မကၽြတ္ မကၽြတ္ သံႀကိဳးႀကီး နဲ႔ ဒရြတ္ ဒရြတ္”” ဆို ၿပီး ေျပာင္ၾက ေလွာင္ၾက တာပဲ။ ကေလး ဆိုေတာ့ ဘာသိ မွာလဲ၊ သံႀကိဳးႀကီး ကလည္းလည္မွာ ဆြဲထားေတာ့ ေျပာမယ္ ဆိုလည္း ေျပာခ်င္ စရာပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ သမိုင္း၀င္ သံမဏိသပိတ္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးကို ဒီလိုျပက္ ရယ္ ျပဳတာ ကိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ခံစားမိတယ္။

ေခ်ာက္ၿမိဳ႕ မွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ကိုယ္တစ္ပိုင္း ပံု႐ုပ္ထု ရွိတယ္။ အဲဒီ ႐ုပ္ထု ကို ပန္းပု ဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္ ထုလုပ္ထား တယ္လို႔ မွတ္သား ဖူးတယ္။ ဆရာႀကီးကို ႏိုင္ငံေတာ္ ကတာ၀န္ ေပး ၿပီး ထုလုပ္ ခိုင္းခဲ့ တာတဲ့။ ဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္ ထုလုပ္ ခဲ့တဲ့ ေခ်ာက္ GTI ေက်ာင္းေရွ႕ က သခင္ ဖိုးလွႀကီး ႐ုပ္ထု မွာလည္း သံႀကိဳးႀကီး ကိုေတြ႕ရတယ္။ ဆရာႀကီး ကလည္း ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ ပံုကာလ အတြင္းမွာ ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ဓာတ္ပံု ကိုၾကည့္ၿပီး ထုလုပ္ ခဲ့တာ ျဖစ္မွာပါ။ အေရး ေတာ္ပံု ကာလမွာ သခင္ ဖိုးလွ ႀကီးက သတင္းစာ ကိုကိုင္ၿပီး ႐ိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံု ရွိတယ္။ လည္ပင္းမွာ သံႀကိဳး လို႔ထင္ ရတဲ့ ႀကိဳး တုတ္တုတ္ တစ္ေခ်ာင္း ကိုေတြ႕ ရတယ္။ သံႀကိဳး ပံုကြင္းဆက္ ေတြနဲ႔ ပဲ။ အဲဒီပံုကို နမူနာ ယူၿပီး ထုလုပ္ခဲ့ ဟန္တူ ပါတယ္။

ေခ်ာက္ GTI ေက်ာင္းမွာ ထုလုပ္ ထားတဲ့ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္မွာ သံႀကိဳးကြင္း ဆက္ႀကိဳးႀကီး တစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီပံုက ေႏွာင္းေခတ္ လူေတြရဲ႕ အျမင္မွာ စြဲထင္ ေနတာ ၾကာခဲ့ ၿပီေပါ့။ ႏွစ္ေပါင္းပဲ (၄၀) ရွိၿပီေလ။ ေနာက္ တစ္ခါ ဦးေန၀င္းရဲ႕လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္ က ထုတ္ေ၀ ခဲ့တဲ့ (၄၅) က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴ မွာလည္း သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ႐ုပ္ပံုနဲ႔ ထုတ္ေ၀ ထားတာကို ေတြ႕ရျပန္တယ္။ အဲဒီပံု ကေတာ့ ပန္းပု ဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္ ထုလုပ္ထား တဲ့ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ႐ုပ္ထုပံုနဲ႔ အတူတူ ပါပဲ။ လည္မွာ သံႀကိဳးႀကီး ဆြဲထား သလိုပဲေပါ့။

အဲသလို ျမင္ကြင္း ေတြေၾကာင့္ လည္း ေႏွာင္းေခတ္ လူေတြရဲ႕အသိမွာ သခင္ ဖိုးလွႀကီး ဆိုရင္ လည္မွာ သံႀကိဳး ႀကီးတန္း လန္းနဲ႔လို႔ ထင္ေယာင္ ထင္မွား ျဖစ္ကုန္ ၾကတာပဲ ေပါ့။ ေျမးျဖစ္တဲ့ သူက လည္း ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ ရွိမွာပါ။

အဲဒီ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္မွာ သံႀကိဳး တန္းလန္း ကိစၥက ဒီကေန အထိ ရွင္းလို႔ မရ ႏိုင္ေသးဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ (၇.၇.၂၀၁၃) ေန႔တုန္း ကလည္း ဒီလိုပဲ ၁၃၀၀ ျပည့္ ေရနံေျမ အေရးေတာ္ပံု စိန္ရတု အထိမ္း အမွတ္ အေနနဲ႔ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ေၾကးသြန္း ႐ုပ္ထုကို ေခ်ာက္မွာ ရွိတဲ့ အလုပ္သမား ေမေဒး ပန္းၿခံမွာ စိုက္ထူၾက မယ္ေပါ့။ တခ်ဳိ႕ ကလည္း တင္ျပၾက တာေတြရွိတယ္။ အားမာန္ အျပည့္ နဲ႔ သံုးေရာင္ ျခယ္ အလံကို ကိုင္ေနတဲ့ ကိုယ္လံုးျပည့္ ႐ုပ္ထု ပံုကို ထုလုပ္ ခ်င္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ ကလည္း ကုန္က် စရိတ္ နည္းမယ့္ ကိုယ္တစ္ ပိုင္းပံု ကိုပဲ ထုလုပ္ ခ်င္ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ရန္ပံုေငြ အေျခအေန အရ သခင္ ဖိုးလွႀကီး ရဲ႕ ကိုယ္တစ္ပိုင္း ႐ုပ္ထု ကိုပဲ ေၾကး႐ုပ္ လုပ္ၾက မယ္ေပါ့။

ဒီမွာတင္ ျပႆနာ ကမၿပီးေသးဘူး။ သခင္ ဖိုးလွ ႀကီးရဲ႕ လည္မွာ ဆြဲထားတဲ့ သံႀကိဳး ကိုထည့္မလား၊ မထည့္ ဘူးလား။ ထည့္မယ္ ဆိုရင္ ကေလးေတြ ေျပာၾက၊ ေလွာင္ ၾကတဲ့ ““သံႀကိဳးႀကီး နဲ႔ ဒရြတ္ ဒရြတ္”” ဆိုတာ မ်ဳိးျဖစ္မယ္။ မထည့္ဘူး ဆိုရင္ ျမင္ေနၾက သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ပံုနဲ႔ကြဲျပား ေနမယ္ေပါ့။

လူေတြရဲ႕ အျမင္မွာ သခင္ ဖိုးလွႀကီး ဆိုရင္ သံႀကိဳး ပါရမယ္ လို႔ျမင္ ေနၾကၿပီ။ သံႀကိဳး မပါတဲ့ ပံုေတာ့ ရွိပါတယ္။ ေမာင့္ က်က္သေရ ေခါင္းေပါင္း နဲ႔ပံု၊ ဒီပံုၾက ေတာ့လည္း မာန္မပါ လို႔ မသံုးခ်င္ၾကဘူး။ ဒီလို ဆိုရင္ အေရးေတာ္ပံု ကာလ မွာ ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပံုထဲ ကပံုကိုပဲ သံုးၾကမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီပံုကလည္း (၄၅) က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴ ထဲက ပံုနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္ ရဲ႕ ပန္းပုပံုနဲ႔ အတူတူပါ။

ဒါေပမဲ့ ဒီသံႀကိဳးႀကီး ကို ဘ၀င္ မက်ျဖစ္ ေနတယ္။ ဘာလို႔ ပန္းပု႐ုပ္မွာ သံႀကိဳး ျဖစ္ေန ရတာ လဲေပါ့။ သူတို႔ ဆြဲခဲ့တဲ့၊ ထုလုပ္ခဲ့ တဲ့သံႀကိဳးက အခု အေတာ္ စဥ္းစားရ က်ပ္ေန တယ္။ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ သမိုင္း ႐ုပ္ပံု အမွန္ကိုပဲ ထုလုပ္ ခ်င္တယ္။ အဲဒီ သမိုင္း ႐ုပ္ပံု အမွန္ဟာ သံႀကိဳး ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အႏုပညာ ရွင္ေတြရဲ႕ စိတ္ကူးၪာဏ္ ကြန္႔ျမဴးၿပီး ဆြဲထားတဲ့ သံႀကိဳး ဆိုတာမ်ဳိးလည္း မျဖစ္ခ်င္ ဘူး။ သမိုင္း အစစ္ အမွန္ျဖစ္တဲ့ ““ခရာႀကိဳး”” ကိုပဲျဖစ္ ေစခ်င္တယ္။ ခရာႀကိဳး ဆိုရင္လည္း ဒီလို သံႀကိဳးကြင္း ဆက္ပံုမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ ေသးေသး မွ်င္မွ်င္ပဲ ျဖစ္ရမယ္ ေပါ့။ ဒီေနရာမွာ ၀ိ၀ါဒ ကြဲျပား ေနၾကတယ္။

သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ေၾကးသြန္း ႐ုပ္ထုမွာလည္း သံႀကိဳး ကြင္းဆက္ႀကီး ကို ျပန္သံုး ထားရင္ ကေလးေတြ ေလွာင္စရာ ျဖစ္ေနမယ္။ ခရာႀကိဳး ေသးေသး သံုးျပန္ရင္ လည္း သမိုင္း၀င္ ဓာတ္ပံု ထဲက သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္မွာ ဆြဲထား တဲ့ႀကိဳးနဲ႔ ကြဲျပား သြားမယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္လိုႀကိဳး ကို သံုးမွာလဲ။ သံႀကိဳးလား၊ ႀကိဳး မွ်င္လား၊ အေတာ္ ေခါင္းစား ခဲ့ရတဲ့ ျပႆနာပဲ။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ နယ္ ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္ MOC ရဲ႕ အေႏွာင္ အဖြဲ႕ကို ျဖတ္ ေတာက္ျခင္း ဆိုတဲ့ နိမိတ္ပံု ““သံႀကိဳး”” ကို သံုးၾကစို႔ လို႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ၾကတယ္။ စိတ္ထဲ မွာေတာ့ ဘ၀င္ မက် လွပါဘူး။

ကံေကာင္း တယ္လို႔ ေျပာရ မလား မသိဘူး။ ဒါမွ မဟုတ္ ကြယ္လြန္ ေလၿပီးေသာ သခင္ ဖိုးလွႀကီး ကမ်ား စိတ္စြမ္းအင္ ေတြေပးၿပီး ျပႆနာ ကို ေျဖရွင္း လိုက္ေလ သလား မသိဘူး။ ျပႆနာရဲ႕ မူလ အျဖစ္မွန္ ကို သိလိုက္ ရတယ္။ ဒါဟာ သမိုင္းကို ျပန္လည္ တည့္မတ္ လိုက္ျခင္း ျဖစ္လို႔ သိပ္ၿပီး တန္ဖိုးႀကီးမား ပါတယ္။ အဲသလို မဟုတ္ ရင္ တစ္သက္လံုး သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္မွာ ဆြဲထားတဲ့ သံႀကိဳးႀကီးက ဘ၀င္ မက် စရာျဖစ္ေနမွာ၊ အခုေတာ့ ရွင္းသြားၿပီ။

ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ၊ ၁၃၀၀ ျပည့္ ေရနံေျမ အေရးေတာ္ ပံု စိန္ရတု အခမ္းအနား က်င္းပမယ္ လို႔ သတင္းစာ ေတြ၊ ဂ်ာနယ္ ေတြ၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ေတြက ေနၿပီး သတင္းျဖန္႔ လိုက္ တယ္။ ဒီသတင္းက ေတာမီးျပန္႔ သလို တစ္ႏိုင္ငံ လံုး ျပန္႔သြား တယ္။ ဒီမွာတင္ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ သစ္ေတြက စိတ္၀င္စား သြားတယ္။ ေခ်ာက္မွာ ရွိတဲ့ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ တခ်ဳိ႕က ဒီသံႀကိဳး ျပႆနာ ကို ထဲထဲ ၀င္၀င္ မသိၾက ေပမယ့္ မႏၲေလး မွာ ေရာက္ေနတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ တစ္ေယာက္ ကေတာ့ ဒီျပႆနာ ကိုသိထား တယ္။ သူ႔ကို ေမးလာတဲ့ သံႀကိဳး ျပႆနာ ကိုလည္း လက္လွမ္း မီသေလာက္ ရွင္းျပခဲ့ ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ႏိုင္ငံ လံုး အတိုင္း အတာနဲ႔ ဆိုေတာ့ ဘယ္မွာၿပီး ျပည့္စံု ႏိုင္ပါ့မလဲ။

၁၃၀၀ ျပည့္ စိန္ရတု က်င္းပေရး ေကာ္မတီ အေနနဲ႔ လည္း ၁၃၀၀ ျပည့္ ေရနံေျမ အေရးေတာ္ပံု သခင္၊ သခင္ မႀကီး ေတြနဲ႔ လက္လွမ္း မီသေလာက္ ဆက္သြယ္ လိုက္တဲ့ အခါ မွာေတာ့ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ သမီး (ေဒၚက်င္က်င္ေ၀)ဆိုတာ နတ္ေမာက္ မွာရွိေနတဲ့ အေၾကာင္း သိလိုက္ ရတယ္။ သူ႔ဆီမွာ သမိုင္း၀င္ ဓာတ္ပံု လည္းရွိတယ္ လို႔ ၾကား သိရေတာ့ ဆက္သြယ္ လိုက္တယ္။ သခင္ ဖိုးလွႀကီး ရဲ႕သား ဦးေအာင္သန္း ကေတာ့ ကြယ္လြန္ သြားၿပီမို႔ က်န္ရစ္တဲ့ မိသားစု ဆီက အေထာက္ အထား သိပ္မရဘူး။ ကံေကာင္း ခ်င္ေတာ့ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရယ္၊ သခင္ သိန္းေမာင္ ႀကီးရယ္ စုၿပီး ႐ိုက္ထားတဲ့ ဘင္ခရာ တီး၀ိုင္း ဓာတ္ပံုကို နတ္ေမာက္ မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ဒုတိယ သမီး ေဒၚၾကင္ၾကင္ ေ၀ဆီက ရလိုက္တယ္။

ေဒၚၾကင္ၾကင္ေ၀ အေနနဲ႔ မႏၲေလး မွာ ေရာက္ေနတဲ့ သူ႔သမီး ေဒၚခင္အုန္းေ၀ ကို ဖုန္းနဲ႔ ဆက္ေခၚၿပီး သူတို႔ မိသားစု ေခ်ာက္ကို ေရာက္ လာၾကတယ္။ ကြဲကြာသြား ခဲ့တဲ့ ေမြးရပ္ေျမ ကိုျပန္ၿပီး ေျခခ် ရေတာ့ သူတို႔ရင္မွာ ပီတိေတြ လႊမ္းၿခံဳ ေနတာေပါ့။ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ကြဲကြာ ေနၾကတဲ့ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္း ေတြ ျပန္လည္ ဆံုေတြ႕ ၾကရ လို႔လည္း မ်က္ရည္ လည္ရႊဲ ျဖစ္ေနၾက ေသးတယ္။ ဇရာ ရဲ႕ အထုအေထာင္း၊ ေလာကဓံရဲ႕ အထုအေထာင္း ေၾကာင့္ ဆံပင္ ေတြျဖဴ၊ သြားေတြ က်ဳိးေနတာကို ““ဟင္”” ““ဟယ္”” နဲ႔ တအံ့တၾသ ျဖစ္ေန လိုက္ၾကတာ၊ ၿပီးေတာ့ ငိုလည္းငို၊ ရယ္လည္း ရယ္နဲ႔ ေပ်ာ္စရာ့၊ ေပ်ာ္စရာ၊ ေပ်ာ္စရာႀကီး ေပပါ့။

စိန္ရတု ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီ ေတြအေနနဲ႔ လည္း ကြဲကြာ ခဲ့ၾကရတဲ့ မိသားစု ေတြကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တာ ရွိသလို ခုလိုျပန္လည္ ဆံုဆည္း ေပးရတာကို ပီတိ ကုသိုလ္ ျဖစ္မိ ပါတယ္။

ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းဟာ သိပ္ၿပီး သံေယာဇဥ္ ႀကီးတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဘိုး၊ အဘြားေတြ တုန္းက ဆိုရင္ ရြာမွာ အိမ္၀ိုင္း ကအက်ယ္ႀကီး၊ ၿခံစည္း ႐ိုးခတ္ တယ္ ဆိုတာမရွိဘူး။ အဲဒီ ၀ိုင္းက်ယ္ႀကီး ထဲမွာပဲ သားေတြ၊ သမီးေတြ၊ ေျမးေတြ၊ ျမစ္ေတြဟာ ကိုယ့္အိမ္ နဲ႔ကိုယ္ သီျခား ခြဲေနၾကတာ။ ေဘးကို လြင့္စင္ သြားတယ္ဆို တာ မရွိသေလာက္ ရွားတယ္။ မိသားစု ေမာင္ႏွမ အခ်င္း ခ်င္းလည္း ခ်စ္လိုက္ ၾကတာ၊ စည္းလံုး လိုက္ၾကတာ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ လည္း ခ်စ္ေၾကာက္ ႐ိုေသ ၾကရတယ္။ ““အစ္ကိုႀကီး အဖအရာ၊ အစ္မႀကီး အမိအရာ”” ဆိုတဲ့ အုပ္ထိန္းမႈ ေအာက္မွာ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းဟာ စည္းလံုး ညီၫြတ္ စြာနဲ႔ စည္းကမ္း ရွိရွိ ေနထိုင္ သြားခဲ့ၾက တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿမိဳ႕ျပ ယဥ္ေက်းမႈ ေတြ ၀င္ေရာက္ လာတဲ့ အခါမွာ ေတာ့ စည္းလံုး ညီၫြတ္ျခင္း ဆိုတဲ့ စည္း႐ိုး က်ဳိးေပါက္ သြားတယ္။ ထက္ေအာက္ ႐ိုေသ ေလးစား မႈဆိုတာ ေတြလည္း ေလ်ာ့ရဲရဲ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မို႔လည္း တစ္ေျမစီ ျခားၿပီး ေ၀းကြာ သြားၾက ရင္းကေန တျဖည္းျဖည္း မိသားစု စိတ္ဓာတ္ ေတြေသြးေအး ကုန္ ၾကရတယ္။

ဒါေပမဲ့ လည္း ေသြးက ေတာ့ စကားေျပာ တာပါပဲ၊ အေန ေ၀းေပမယ့္ ေသြးက နီးလ်က္ ရွိေနပါ ေသးတယ္။ အခုလည္း သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ သားေတြ၊ သမီးေတြ၊ ေျမးေတြ၊ ျမစ္ေတြ ဟာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အေန ေ၀းေပ မယ့္ အေရးႀကီးေတာ့ ေသြနီးတယ္ဆိုသလိုပါပဲ။ အခ်င္း ခ်င္းေတြ႕ၾက၊ ဆံုၾကတဲ့ အခါမွာေတာ့ ငယ္ဘ၀ ေတြကို လြမ္းဆြတ္ တမ္းတရင္း သူတို႔ အေဖ၊ သူတို႔ အဘိုးကို သတိတရ နဲ႔ ဂုဏ္ယူ ေနၾကတယ္။

ေရွးေဟာင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ ေတြကို ေျပာၾက ဆိုၾက ရင္းက သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္မွာ ဆြဲထားတဲ့ သံႀကိဳး ကိစၥကို ေရာက္သြားတယ္။ သမီးျဖစ္သူ ေဒၚၾကင္ၾကင္ ေ၀ကေတာ့ အသက္ ကလည္း (၈၀) ေက်ာ္ ေနၿပီ။ သတိ ေတြ ကလည္း ခၽြတ္ယြင္း ေနၿပီမို႔ စကားေတာင္ ေလးလံုး ကြဲေအာင္ မေျပာႏိုင္ ေတာ့ပါဘူး။ အတူတူ ပါလာတဲ့ သမီး ျဖစ္သူ ေဒၚခင္အုန္းေ၀ က သာ ဦးေဆာင္ၿပီး ေျပာသြား ခဲ့ တာပါ။

သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ ေျမးျဖစ္တဲ့ ေဒၚခင္အုန္းေ၀ ဟာ သူ႔အဘြား၊ ေဒၚေစာၫြန္႔ ေျပာျပ ခဲ့တဲ့ ၁၃၀၀ ျပည့္ အိပ္မက္ ေတြကို အမွတ္တရ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သခင္ ဖိုးလွႀကီးရဲ႕ လည္မွာ ဆြဲထားတာ ဟာ သံႀကိဳး မဟုတ္ပါ ဘူး တဲ့။ ခရာႀကိဳး ပါတဲ့။ သံႀကိဳးနဲ႔ တူေနရတာ ကေတာ့ သူ႔ အဘြားေဒၚေစာၫြန္႔ထိုးေပးလိုက္တဲ့ သိုးေမြးႀကိဳးဟာ ကြင္းဆက္ျဖစ္ေနတာမို႔ သံႀကိဳးနဲ႔တူေနတာပါတဲ့။ ရန္ကုန္ ကို ခ်ီတက္ တဲ့ေန႔ အမီ အဲဒီ သံႀကိဳးကြင္း ဆက္ပံု သိုးေမြး ကို ထိုးေပး လိုက္တာ ပါတဲ့။ သံႀကိဳးနဲ႔ တူသေရာင္ ရွိ ေပမယ့္ ေပါ့ပါးတဲ့ ““ခရာႀကိဳး””ေလးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ တမာ အိုင့္ရပ္ကြက္ အေရာက္မွာ အေျပး ကေလး လိုက္ေပး ရတာျဖစ္ ပါတယ္လို႔ သမိုင္းရဲ႕ ကြက္လပ္ တစ္ခုကို ျဖည့္ ဆည္းရင္း ေျပာျပ သြားတာကို မွတ္သား လိုက္ရ ပါတယ္။

သမိုင္းမွာ မွားေန တာေတြ၊ ကြင္းဆက္ ျပတ္ေနတာ ေတြ၊ ေပ်ာက္ကြယ္ ေနတာ ေတြကို အခုလိုပဲ ႀကံဳႀကိဳက္ တဲ့အခါမွာ ေမးျမန္း မွတ္သား တင္ျပႏိုင္ၾက မယ္ဆိုရင္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ သမိုင္း မွတ္တမ္းႀကီး ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ မွာျဖစ္ေၾကာင္း ပါခင္ဗ်ာ။