"ပူပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္"။

(ေဒၚဇင္မာေအာင္+ေဒၚေရႊဇီးကြက္+ေဒၚစူဇန္နာလွလွစုိးအမွဴးရွိေသာအမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕မ်ားအတြက္")


=======================
ေကာင္မေလးနာမည္က မဂ်ဴးဂ်ဴး အသက္ (၁၉) ႏွစ္ (၁၀)တန္းေက်ာင္းသူ မႏၲေလး၊ မဟာေအာင္ေျမၿမဳိ႕နယ္ မာလကာၿခံ ရပ္ကြက္မွာေနတယ္။
အဖ ဦးေဂ်ာ္နီ အမိ ေဒၚ၀င္းၾကည္၊ မိဘႏွစ္ပါးလုံး ဆုံးပါးသြားလုိ႔ အဖြားေဒၚအမာႏွင့္အတူ ေနထုိင္တယ္။
မာလကာၿခံရပ္ကြက္ဆုိတာ ပန္းဆက္ဗလီရဲ႕ ေနာက္ေက်ာမွ ကုလားရပ္ကြက္ျဖစ္ပါတယ္။
ကုလား ကုိသန္းမင္းဦး (ခ) ရွာဗန္မွာ မယားလည္း ရွိပါတယ္။ သားသမီးလည္း ရွိပါတယ္။ သားမယားက တစ္ေနရာမွာေနျပီး ရွာဗန္က ဂ်ဴးဂ်ဴးတုိ႔ရပ္ကြက္ထဲက သူ႕မိဘအိမ္မွာေနပါတယ္။

တစ္ရပ္တည္းသားေတြျဖစ္လုိ႔ ခင္မင္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ အထက(၂၄) တက္တုန္းက တစ္ေခါက္စ ႏွစ္ေခါက္စ ေက်ာင္းလုိက္ပုိ႔ေပးတာကလြဲလုိ႔ ခ်စ္ေရးဆုိဖူးတာလည္းမရွိသလုိ မူဆလင္မွန္းလည္းမသိရပါဘူးတဲ့။
လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ခန္႔က ည 8:00 နာရီက်ဴရွင္သြားဖုိ႔ မဂ်ဴးဂ်ဴးက အိမ္ကထြက္အလာ ရွာဗန္က လမ္းၾကဳံတာနဲ႔ က်ဴရွင္လုိက္ပုိ႔ေပးမယ္ေျပာလုိ႔ မဂ်ဴးဂ်ဴးက ဆုိင္ကယ္ေနာက္မွထုိင္လုိက္လာျပီး က်ဴရွင္သြားခဲ့တာပါ။ ဆရာမ မရွိလုိ႔ က်ဴရွင္ပိတ္ထားေၾကာင္းသိရလုိ႔ အိမ္ျပန္လာတဲ့အခါ ရွာဗန္က ကန္ပတ္လမ္းမွပတ္ေမာင္းကာ မဂ်ဴးဂ်ဴးကုိခုိးေျပးပါေတာ့တယ္။

၂၁-မုိင္ေရာက္လုိ႔ ေကာင္မေလးက အိမ္သြားတဲ့လမ္းလည္းမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေမာင္းေနတာလည္းေမးမွ ခုိးေျပးေၾကာင္း ေျပာပါတယ္တဲ့။
သမီးရည္းစားလည္းမဟုတ္၊ အသက္အရြယ္ကလည္း ကြာလုိ႔ျငင္းတဲ့အခါ ရွမ္းျပည္ကုိဇြတ္ေမာင္းေျပးပါေတာ့တယ္။ ငုိယိုေတာင္းပန္ေပမယ့္ မရပါဘူး။ ရွက္လည္းရွက္ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ႏွင့္ ေကာင္မေလးဘ၀ကုိ ကုလားလက္ထဲ အဆုံးခံလုိက္ရပါေတာ့တယ္။

နန႔္ခမ္းၿမဳိ႕မွာ တစ္လခြဲေလာက္ေနျပီးျပန္လာတဲ့အခါ အဖြားေဒၚအမာဆုံးသြားျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိလုိက္ရပါတယ္။
ရွာဗန္ရဲ႕အိမ္မွာ မိခင္ၾကီး ေဒၚလွျမင့္ႏွင့္အတူ ေနထုိင္ပါတယ္။
ဗမာလိုလည္း ေဆာင္မေပးႏုိင္ဘူး မဂၤလာေဆာင္အခမ္းအနားလည္း လုပ္မေပးႏုိင္ဘူး။ ကုလားလုိေဆာင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဆာင္ေပးမယ္လုိ႔ ရွာဗန္တုိ႔သားအမိကေျပာေတာ့ ကုလားလုိေဆာင္တာမျမင္ဖူးဘူး။ ဘယ္လုိေဆာင္တယ္ဆုိတာသိရရင္ ေဆာင္မယ္လုိ႔ ေကာင္မေလးက ျပန္ေျပာတဲ့အခါ ပန္းဆက္ဗလီေနာက္ေက်ာက ဓမၼာရုံလုိ အေဆာက္အအုံထဲမွာ က်င္းပတဲ့ မဂၤလာေဆာင္အခမ္းအနားကုိ ေလ့လာခုိင္းပါတယ္။

ဗမာ မေလးႏွင့္ ကုလားထီေလးမဂၤလာပြဲပါ။ ႏွစ္ေယာက္လုံးကုိ ကန္႔လန္႔ကာၾကီး ျခားထားပါတယ္။ ဗလီဆရာသုံးေယ ာက္က ေကာင္မေလးကုိ "ဘုရား၊ ဘုန္းၾကီး မကန္ေတာ့ရဘူး။ မိဘကုိလည္း မကန္ေတာ့ရဘူး " စတာေတြကုိ သင္ေပးေနပါတယ္။
ဗမာမေလးက ေခါင္းျမီးမၿခဳံတတ္ဘူးေျပာေတာ့ မ်က္ႏွာသုတ္ ပု၀ါရွည္ကုိ ေခါင္းၿခဳံခုိင္းထားေပးပါတယ္။ မၿခဳံမွီ ႏြားႏုိ႔နဲ႔ ေျခေတြလက္ေတြ ေဆးေပးပါေသးတယ္။ ျပီးတဲ့အခါ ေကာေဇာျပာၾကီးေပၚ ေခါက္တု႔ံေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ခုိင္းပါတယ္။ သုံးေခါက္လမ္းေလွ်ာက္တာကုိ ပရိသတ္က ၀ုိင္းအုံအားေပး ေငးေမာၾကည့္ရႈ႕ေနၾကပါတယ္။ အားလုံး မူဆလင္ကုလားေတြခ်ည္းပါပဲ။

ေကာင္မေလးဘတ္မွ ေဆြးမ်ဳိးမိတ္သဂၤဟ မေျပာႏွင့္ အသိသက္ေသ တစ္ေယာက္တေလေတာင္ မပါပါဘူး။ ေကာင္မေလးက မုံရြာဇာတိျဖစ္ျပီး ေစ်းခ်ဳိမွာ အထည္ေရာင္းစာေရးမအလုပ္ လုပ္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးက ေစ်းခ်ဳိအထည္အလိပ္ထမ္း အလုပ္သမားေလးပါ။
ေကာင္ေလးကုိယူရင္ ေရႊတစ္ဆင္စာေပးမယ္ဆုိလုိ႔ ကုလားလုိမဂၤလာေဆာင္ လုိက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္မေလး လမ္းေလွ်ာက္ျပီးတဲ့အခါ ဗလီဆရာသုံးေယာက္က ၾကမ္းခင္းေပၚက ေကာ္ေဇာျပာကုိ လိပ္ျပီး ျပလုိက္ပါတယ္။ ေကာ္ေဇာေအာက္မွာ ေရႊတိဂုံ၊ မဟာျမတ္မုနိ၊ က်ဳိက္ထီးရုိး၊ ဆူးေလေစတီပုံ ရုပ္ပြားေတာ္ပုံေတြ ကုိးပုံ ဆယ္ပုံေလာက္ ျဖန္႔ခင္းထားတာ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။
ေကာင္မေလးကုိလည္း ျပပါတယ္။ ပရိသတ္ကုိလည္း ျပပါတယ္။ ေကာင္မေလးက မ်က္ႏွာကုိ လက္၀ါးႏွင့္အုပ္ျပီး ငုိပါေတာ့တယ္။

ငိုျပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ "ျပီးမွေတာ့ မထူးဘူး သူနဲ႔ပဲလက္ထပ္မယ္"လုိ႔ေျပာတဲ့အခါ ဗလီဆရာသုံးေယာက္က ဆြဲၾကဳိတစ္ကုံး လက္ေကာက္တစ္ကြင္း နားကပ္တစ္ရံ ဆင္ေပးပါတယ္။
ဒါၾကီးကုိျမင္လုိက္ေတာ့ မဂ်ဴးဂ်ဴးထိန္႔လန္႔သြားပါတယ္။ ဒီလုိၾကီးေဆာင္ရမွာဆုိရင္ မေဆာင္ဘူးလုိ႔ေျပာလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီညမွာပဲ ေယာကၡမၾကီး ေဒၚလွျမင့္ကလည္း ႏွင္ခ်၊ ကုလားရွာဗန္ကလည္း လက္မခံလုိ႔ မဂ်ဴးဂ်ဴးေလး ဆင္းေျပးလာခဲ့ရပါတယ္။
(မဂၤလာအခမ္းအနားက်င္းပတဲ့ သတုိးသားႏွင့္ သတုိးသမီးတုိ႔ နာမည္ကုိ သိခြင့္မရခဲ့ဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္)။

အဲဒီမဂၤလာအခမ္းအနား မျပခင္မွာလည္း ဘာသာကူးေျပာင္းခုိင္းတာ မရလုိ႔ ေရပုိက္နဲ႔ ခါးေတြကုိရုိက္ႏွက္ ညွဥ္းဆဲတာ မၾကာခဏပါပဲတဲ့ မဂ်ဴးဂ်ဴးေလး အိမ္ကဆင္းလာေတာ့ ေနစရာမရွိလုိ႔ ျမရည္နႏၵာမွ (၁၀)တန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းအိမ္ အကူအညီမ်ားေတာင္းရင္း အ၀တ္ေလွ်ာ္စားပါတယ္။ ဖုန္းဆုိင္မွာလည္း ဆုိင္ေစာင့္လုပ္ျပီး ၀မ္းစာရွာခဲ့ပါတယ္။

မဂၤလာအခမ္းအနားမတုိင္မီ ရွာဗန္က ေငြသြားထုတ္အုံးမယ္ေျပာျပီး ပန္းဆက္ဗလီကုိသြားေၾကာင္း ေငြငါးသိန္း ရခဲ့ေၾကာင္းပဲ ေျပာပါတယ္။ ဘယ္အတြက္ေငြထုတ္တယ္ဆုိတာ မသိရပါဘူး။
အ၀တ္ေလွ်ာ္တဲ့အခါ ရွာဗန္အိတ္ကပ္ထဲက ေျပစာေတြ႕ရမွ အေၾကာင္းစုံ သိရတာပါ။ ဗမာမိန္းကေလးေတြကုိ ေၾကးသတ္မွတ္ေပးထားတာပါ။ (၁၀)တန္းေက်ာင္းသူရရင္ (၅) သိန္း ရုိးရုိးဘြဲ႕ရမိန္းကေလးဆုိရင္ (၁၀) သိန္း ဆရာ၀န္မ ရရင္ (၁၅) သိန္း စတာေတြေရးထားျပီး ရွာဗန္အား (၁၀)တန္းေက်ာင္းသူ (ျမန္မာ/ဗုဒၶ) ကုိ ရေအာင္ယူႏုိင္လုိ႔ (၅)သိန္းက်ပ္ဆုခ်လုိက္ေၾကာင္း ဂုဏ္ျပဳထားတာကုိ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။

ဒီေတာ့မွ ဗလီေငြသြားထုတ္အုံးမယ္ေျပာသြားတဲ့ ရွာဗန္ရဲ႕စကားကုိ ဂ်ဴးဂ်ဴး သေဘာေပါက္သြားခဲ့တာပါ။ (ဗမာရုပ္ေပါက္ေနလုိ႔ ကုလားမွန္း မသိခဲ့ရျခင္းျဖစ္ျပီး အိမ္ကဆင္းတဲ့ေန႔က်မွ မယားၾကီးႏွင့္ သားသမီးေတြရွိမွန္း သိခဲ့ရတာပါတဲ့)။
ဒီလုိနဲ႔ ယမန္ေန႔ (8.7.2013) မွာ ကုိယ္၀န္ျပဖုိ႔ ဗဟုိအမ်ဳိးသမီးေဆးရုံကုိ သူငယ္ခ်င္းက လုိ္က္ပုိ႔ပါတယ္။
အာထရာေဆာင္း ရုိက္ၾကည့္တဲ့အခါ "ရုိက္ႏွက္ခံရလုိ႔ ကေလးက ကန္႔လန္႔ခံေနတယ္။ ခြဲစိပ္ေမြးရမယ္" ေျပာလုိ႔ ေၾကာက္ျပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။
မခြဲဘဲ ေမြးရင္ေတာင္ ေငြမရွိပါဘူး။ ခြဲျပီးမွ ေမြးရရင္ ပုိဆုိးမယ္ထင္ျပီး ေငြမရွိလုိ႔ ေဆရုံမတက္ဘဲ ျပန္လာခဲ့တာပါ။

ဒီကေန႔ ဦးဝီရသူထံေရာက္ေတာ့ ေဝဒနာျပင္းထန္ေနပါၿပီ။ ခ်မ္းျမသုခ(နာေရးအသင္း)ကုိေခၚျပီး ဗဟုိအမ်ဳိးသမီးေဆးရုံကုိ ပုိ႔ခုိင္းလုိက္ပါတယ္။ ေငြတစ္သိန္းက်ပ္လည္း လွဴလုိက္ပါတယ္။
အိမ္ကဆင္းလာေတာ့ ေငြတစ္က်ပ္တစ္ျပားမေျပာနဲ႔ မွတ္ပုံတင္ေတာင္ ပါမလာခဲ့သူ တစ္ေကာင္ၾကြက္မေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ "ဘုရားပုံနင္းရမယ္ဆုိရင္ ကုလားလုိမဂၤလာမေဆာင္ႏုိင္ဘူး" ဆုိျပီး ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ဆင္းလာခဲ့တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းမေလးပါ။

သူမရဲ႕ မီးဖြားစရိတ္ႏွင့္ သူမတုိ႔သားအမိ ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအဖြဲ႕ကုိ အကူအညီေတာင္းပါရေစ။
ေနာက္ျပီး အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒသာ ေပၚထြက္ခဲ့ရင္ သူမလုိ ဒုကၡမ်ဳိး ျမန္မာတုိင္းရင္းသားေတြ မေတြ႕ၾကဳံရေတာ့ ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒဟာ အမ်ဳိးသမီးေတြ လူ႕အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ရေအာင္၊ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အ၀ရေအာင္၊ အိမ္ရွင္မအခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ရေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမယ့္ မ်က္ရည္သိမ္း တရားဥပေဒပဲျဖစ္တယ္ဆုိတာ အားလုံး ( အားလုံး) ကုိ သိေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။

(မဂ်ဴးဂ်ဴးကုိ 9.7.2013 ည 8:00 နာရီမွာ ေဆးရုံတင္သည္။ ေ၀ဒနာျပင္းထန္းေနတဲ့ၾကားက သူ႕ဘ၀ကုိ ျပန္ေျပာျပထားတဲ့ ရုပ္သံဖုိင္လ္ ေလးကုိလည္း မွ်ေ၀ခံစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။

စုံစမ္းရန္-ဦးအဂၢ (၉၆၉ -အဖြဲ႕) 09-400301809
ေဒၚေမာ္- (ကူညီလူနာေစာင့္) 0933039722
ကုိထုိက္(ခ်မ္းျမသုခ) 09402696683