“ၾကားလား”

ေဟ့….
ကားေပၚ ဖင္ကုန္းတက္တတ္ရင္
အႏုပညာ႐ွင္ ျဖစ္တဲ့ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ
ငါ့ကဗ်ာ
စပြန္ဆာ ရစရာလိုလို႕လား။

မိတ္ကပ္လိမ္းတဲ့ အေျခာက္မေတြ
ဟိုစင္ဒီစင္ ကူးေနတဲ့ ေခတ္မွာ
ေဟာဒီငါ့ကဗ်ာ
မဂၢဇင္းမွာ ပါစရာလိုလား။

နလဗိန္းတံုး စကားေတြနဲ႕
လက္ခုပ္သံ ခ်ဴစားေနၾကတဲ့ ေခတ္မွာ
ရင္ဘတ္ထဲက ငါ့ကဗ်ာ
ပရိသတ္ကို ခ်ျပစရာလိုသလား။


အေမေမြးတဲ့ရုပ္နဲ႕ ေမာ္ဒယ္ျဖစ္မယ္
အေမေမြးတဲ့ အသံနဲ႕ အဆိုေတာ္ျဖစ္မယ္
ကဗ်ာဆရာဆိုတာက
အေမေမြး႐ံုနဲ႕ မျဖစ္ဘူး
နာက်င္မွဳကို ပါရမီျဖည့္ရတယ္….မွတ္ထား။

ဒီမွာ
ကဗ်ာဆရာအျဖစ္ကို ေ႐ြးၿပီး
ဆိတ္သုဥ္းတဲ့ဘ၀မွာ ေနေပးသူေတြဟာ
အလိုလို ျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး
ခပ္ညံ့ညံ့ေတြနဲ႕ႏွိဳင္း
က်ဳပ္တို႕ အႏုပညာမွာ လာမ႐ိုင္းနဲ႕
ဒီအတိုင္း ပါးစပ္ပိတ္
ကဗ်ာဆရာေ႐ွ႕မွာ တိတ္တိတ္ေန…..ဒါပဲ။

ေန၀န္းနီ(ခ)Sayar Chan