2:00 AM
sayarchan.blogspot.com
အယ္ဒီတာ ► လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္
ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈဆိုတာ က တိက်တဲ့ Plan မ်ဳိး ရိွေစခ်င္တာပါ။ ဥပမာ အခု
ဗီဒီယိုဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္လိုက္တယ္။ တကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြပံုစံျပတယ္။ တကၠသိုလ္ပဲ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေရာက္ေနၿပီ။
မင္းေက်ာင္းၿပီးရင္ ဘာလုပ္မလဲ ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးရင္
ေရစက္ခ်လိုက္မွာေပါ့ကြာဆိုတာမ်ဳိးပဲ ေနာက္ေျပာင္ ၿပီးေတာ့ ေျပာၾကတယ္။
တကယ့္တကယ္ တိက်တဲ့ အစီအစဥ္မရွိဘူး။ အဲလုိမ်ဳိးလူငယ္ေတြက
ဗီဒီယိုဇာတ္ကားထဲမွာတင္မဟုတ္ဘဲ အျပင္မွာလည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။
ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းရမယ့္ အလုပ္ကိုေတာင္
တိက်တဲ့အစီအစဥ္မရိွဘဲနဲ႔ ရတာလုပ္တာေပါ့ကြာဆိုတာ မ်ဳိး၊
ၾကံဳသလိုလုပ္သြားတဲ့ပံုစံမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနတာက အဲဒီလူငယ္ေတြရဲ႕
အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနတာပဲ မဟုတ္လားဆရာ။
ေမာင္သာခ်ဳိ ► ဟသၤာတတကၠသိုလ္မွာ ဆရာ တာ၀န္က်တုန္းက Chemistry က ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္တယ္။ ေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတယ္။ ဆရာနဲ႔ တပည့္ ရင္းႏွီးသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတယ္။ လိုရင္းပဲ ဆရာက ေမးလိုက္တယ္။ သမီး ညည္းဘာျဖစ္ခ်င္သလဲလို႔။ ဒါ တကယ့္ေမးခြန္းပဲ။ သူကလည္း ႐ိုးသားတယ္။ ပြင့္လင္းတယ္။ သမီးက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာျဖစ္ခ်င္မွန္းကို မသိဘူးဆရာရယ္တဲ့။ ကဲ... အမ်ားစုက အဲလိုျဖစ္ေနၾကတာ။ အခုလည္း အတန္းထဲမွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ ေက်ာင္းေတာ့ တက္ေနၾကတာပဲ။ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲလို႔ေမးေတာ့ ဘာရယ္လို႔မဟုတ္ဘူး ဆရာတဲ့။ ဘြဲ႕ရၿပီးရင္ ကၽြန္မတို႔က ေက်ာင္းဆရာမလုပ္ရင္လည္း လုပ္မယ္ တဲ့။ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ခ်င္တာ ပါဠိလိုေျပာရင္ေတာ့ အာလယေပါ့။ အဲဒီဟာ သိပ္ရွိပံုမရဘူး။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပရဟိတသမား လုပ္ခ်င္တာလား။ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တာလား။ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ခ်င္တာလား။ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခု ထူေထာင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးသမားလုပ္ခ်င္တာလား။ ဥပေဒသမားေရွ႕ေန ႀကီးျဖစ္ခ်င္တာလား။ တရားသူႀကီးျဖစ္ခ်င္တာလား။ ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲဆို တာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိဖို႔လိုတယ္။
The Future for Youth
လူငယ္ေတြအတြက္အနာဂတ္ စကား၀ိုင္း
ေမာင္သာခ်ဳိ၊ ေကာင္းသန္႔၊ ဦးဘုန္း(ဓာတု)
ေမာင္သာခ်ဳိ ► ဟသၤာတတကၠသိုလ္မွာ ဆရာ တာ၀န္က်တုန္းက Chemistry က ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္တယ္။ ေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတယ္။ ဆရာနဲ႔ တပည့္ ရင္းႏွီးသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတယ္။ လိုရင္းပဲ ဆရာက ေမးလိုက္တယ္။ သမီး ညည္းဘာျဖစ္ခ်င္သလဲလို႔။ ဒါ တကယ့္ေမးခြန္းပဲ။ သူကလည္း ႐ိုးသားတယ္။ ပြင့္လင္းတယ္။ သမီးက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာျဖစ္ခ်င္မွန္းကို မသိဘူးဆရာရယ္တဲ့။ ကဲ... အမ်ားစုက အဲလိုျဖစ္ေနၾကတာ။ အခုလည္း အတန္းထဲမွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ ေက်ာင္းေတာ့ တက္ေနၾကတာပဲ။ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲလို႔ေမးေတာ့ ဘာရယ္လို႔မဟုတ္ဘူး ဆရာတဲ့။ ဘြဲ႕ရၿပီးရင္ ကၽြန္မတို႔က ေက်ာင္းဆရာမလုပ္ရင္လည္း လုပ္မယ္ တဲ့။ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ခ်င္တာ ပါဠိလိုေျပာရင္ေတာ့ အာလယေပါ့။ အဲဒီဟာ သိပ္ရွိပံုမရဘူး။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပရဟိတသမား လုပ္ခ်င္တာလား။ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တာလား။ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ခ်င္တာလား။ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခု ထူေထာင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးသမားလုပ္ခ်င္တာလား။ ဥပေဒသမားေရွ႕ေန ႀကီးျဖစ္ခ်င္တာလား။ တရားသူႀကီးျဖစ္ခ်င္တာလား။ ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲဆို တာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိဖို႔လိုတယ္။
The Future for Youth
လူငယ္ေတြအတြက္အနာဂတ္ စကား၀ိုင္း
ေမာင္သာခ်ဳိ၊ ေကာင္းသန္႔၊ ဦးဘုန္း(ဓာတု)
Posted in: ေဆာင္းပါး
0 comments:
Post a Comment