နွင္းဆီည

ေမွာင္ေနတဲ့ညဟာ
ၾကယ္ေတြကိုထင္ရွားေစခဲ့သည္အထိ

အျမန္ေရာက္ခ်င္ေနကာမွေျခေထာက္ေတြကပဲ ေနွးေနသလို
စိတ္ကဘရိတ္မမိပဲ သံတိုင္ေတြနဲ႔ ၀င္ေဆာင့္တယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကိုေမ့ပစ္ရမယ္တဲ့လား…ေျခနင္းထားတဲ့လမ္းဟာ
မျမင္မစမ္း…ဟိုးဘက္ကမီး၀ါ၀ါေတြဟာ သန္လ်င္သီလ၀ါ ရိုးတန္းႀကီးေပါ့
ငါတို႔ကေတာ့ဒီဘက္ကမ္းရဲ႕ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ လယ္ကြင္းေတြၾကား
ေရွ႕ေနာက္ကိုယ္စီေလွ်ာက္ၾကရင္း ကိုယ့္ညထဲမွာ ကိုယ္ျပန္ေမွာင္

ေျမသားရနံ႔ေတြနဲ႔ေလကိုရႈရိႈက္ရင္း ေရွ႕ကနီးကပ္လာတဲ့မီးေရာင္ေတြကို
ေတာက္ေခါက္မိတယ္…ညေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့  ၾကယ္ေတြစံုေနတာေတြ႔ရ
အခ်ိန္ေတြၾကာေနသေယာင္ရွိေနေပမယ့္မနက္လင္းလာတာနဲ႔ ငါတို႔ပြဲဟာစၿပီ
ဆူးေတြလိုထက္ျမတဲ့ လူေတြက ဒီညထဲကေန မနက္ခင္းဆီ ထြက္လာၾကလိမ့္မယ္

ဆုပ္ထားတဲ့လက္ေတြထဲမနက္ျဖန္ဟာ မိုးေသာက္လင္းလာလိမ့္မယ္
ေသခ်ာတာကငါတို႔မ်က္လံုးေတြ စံုလံုးမကန္းဘူးဆိုတာနဲ႔ ငါတို႔ေခါင္းေတြ
ငံု႔မခံဘူးဆိုတာငါတို႔ခြပ္ေဒါင္းပီသတယ္ဆိုတာ ခြပ္ေဒါင္းက ပုဒ္မ (၁၈)ကို
မေၾကာက္ဘူးဆိုတာငါတို႔ ျပနိုင္ၾကၿပီျဖစ္ရဲ႕…ေအာက္ခံပန္းနီေတြ ညီညီညာညာ
ငါတို႔ရဲ႕ေရႊေရာင္ငွက္မ်ားသမိုင္း ယေန႔ေရွ႕ဆက္ရွင္သန္နိုင္ဖို႔
တာ၀န္ကိုလႊဲေျပာင္းယူရင္းပုခံုးလည္းေလးသထက္ေလးခဲ့ၿပီ

ဆုပ္ထားတဲ့လက္ေတြထဲမနက္ျဖန္ဟာ မိုးေသာက္လင္းလာလိမ့္မယ္
                                                                        ေရႊၾကယ္ မိုး


(ဒလ-ရန္ကုန္ေရယဥ္စီးချမင့္တက္မႈအေပၚကန္႔ကြက္သည့္အေနျဖင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရရွိပဲ
 ဆႏၵထုတ္ေဖာ္မည့္ေန႔မတိုင္ခင ္ညဘက္အဆံုးသတ္အစည္းအေ၀းလုပ္အၿပီး
 ေမွာင္နွင့္မည္းမည္းႀကီးထဲ လယ္ကြင္းမ်ားေဘးတစ္ဖက္လမ္းမႀကီးေပၚမွ
 ကၽြန္ေတာ္နွင့္ N.L.D ရဲေဘာ္မ်ားျဖတ္အျပန္ အမွတ္တရ)

Posted in: ေရႊၾကယ္မိုးေရးေသာကဗ်ာမ်ား