ဘီလ်ံနာ ပေရာဖက္ဆာႀကီးရဲ႕ ငါးျမားျခင္းသင္ခန္းစာ

ဥေရာပႏုိင္ငံ တစ္ခုမွာပါ။
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ၿမိဳ႕ဖြား ဘီလွ်ံနာ ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးဟာ သူ႔ဇာတိရပ္ရြာမွာ ေအးေအးလူလူ ေခါင္းခ်ဖို႔ ျပန္လာတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ သူ႔ရပ္ရြာက လူ ငါးဦးကို သင္တန္းတစ္ခုေပးမတဲ့။
ဘ၀ပညာ သင္တန္းလို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့ ....။

သူက စီးပြားေရးမွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ဘီလွ်ံနာ ျဖစ္ခဲ့သလို အထင္ကရ တကၠသိုလ္ႀကီးတစ္ခုမွာ ပေရာ္ဖက္ဆာ လုပ္ခဲ့သူေလ။ သူဘာသင္ေပးေပး တန္ဘိုးမျဖတ္ႏုိင္မွာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဒါနဲ႔ သင္ယူလိုသူ မ်ားစြာထဲမွာ ေဒသခံ လူငယ္ေလး ၅ဦးကို ေရြးခ်ယ္ ခဲ့တယ္။

ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးက ... “ကဲ ပထမဆံုး သင္ခန္းစာ စၿပီ” တဲ့။
ငါးျမားတံ ၅ခု ေပးတယ္။ “သြား ျမားေခ်” တဲ့။
ခက္တာက ၅ေယာက္လံုး ငါးမျမားတတ္ဘူး။ ငါးျမားျခင္းနဲ႕ မယဥ္ပါးဘူး။
ငါးရွိမယ့္ ကန္ကိုေတာင္ သူတို႔ေနရာကေန ေန႔တစ္စိတ္ခရီးေလာက္သြားရတယ္။။

ဟိုေရာက္ေတာ့ အသီးသီး သင့္ရာေနရာရွာၿပီး ႀကိဳးစားပမ္းစား ျမား။
ညက်ေတာ့ ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးဆီ ျပန္ေရာက္။
ႏွစ္ေယာက္က ငါးရလာတယ္။ သံုးေယာက္က မရဘူး။

ငါးရလာသူႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ရတဲ့ငါးက အႀကီးႀကီးပဲ။
ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးက အဲဒီလူမ်က္လံုးေတြကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္တယ္။
“မင္း ငါးက ျမားလာတာမွ မဟုတ္ပဲ၊ ေစ်းထဲက ၀ယ္ျဖည့္လာတာ မဟုတ္လား၊ အဲဒီကန္မွာ ဒီငါးမ်ဳိး မရွိဘူး” တဲ့
ဟိုလူလည္း ၀န္ခံရတယ္။ ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးက ...
“ေလာကမွာ အေျဖာင့္ဆံုးလမ္းဟာ အနီးဆံုးပဲ၊ ေအာင္ျမင္မႈဆီ သြားခ်င္ရင္ ေျဖာင့္မတ္ရတယ္၊၊ မင္းဟာ အမ်ားႀကီး သင္ၾကားရဦးမယ္”

ေနာက္ ငါးမရသူ သံုးေယာက္ဘက္ လွည့္တယ္။
“ကဲ မင္းတို႔ရဲ႕ ငါးျမားျခင္းအေတြ႕အႀကံဳအေၾကာင္းေျပာပါဦး”

တစ္ေယာက္ကို ေမးေတာ့ ...
သူက ... ျမားေတာ့ ျမွားတာပဲတဲ့၊ ငါးမွ မရွိတာ တဲ့။ ဒါေၾကာင့္မရဘူး။

ေနာက္တစ္ေယာက္က်ေတာ့ ...
ဟိုေနရာက ငါးေလးပြက္လိုက္၊ ငါးျမားတံခ်လိုက္ ဒီေနရာက ငါးေလးပြက္လိုက္ ငါးျမားတံလိုက္ခ်လိုက္နဲ႔ အေျပးအလႊား ဗ်ာမ်ားခဲ့သတဲ့။ သူလည္း ငါးမရဘူး။

ေနာင္တစ္ေယာက္က်ေတာ့ ...
ငါးက သူ႔ခ်ိတ္ကို လာဟပ္တယ္။ သူမဆြဲတင္ရဲဘူး။ ျပန္လႊတ္သြားမွာစိုးလို႔၊ ဒင္းရုန္းေနတာကို ထိုင္ေစာင့္ေနသတဲ့။ ေမာၿပီးရပ္သြားမွ ဆြဲမယ္ေပါ့ေလ။ မရပ္ဘူး။ ဟိုက ရုန္းရင္း လြတ္သြားသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ငါးမလရလိုက္ဘူး

ငါးရတဲ့သူက်ေတာ့ ေျပာျပတာ ရွင္းပါတယ္။
ငါးပြက္တဲ့ေနရာကို ရွာတယ္၊ ငါးျမားတံခ်တယ္၊ အၾကာႀကီး ထိုင္ေစာင့္တယ္၊ ငါးလာဟပ္တယ္၊ ဆြဲတင္တယ္၊ ေလ်ာ့လိုက္ ဆြဲလုိက္ လုပ္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးကိုယ့္ဘက္ပါလာတယ္။

ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးက ေျပာျပတယ္။

“ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ငါးလိုပဲ၊ ငါးျမားျခင္းအတတ္က မင္းတုိ႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ကိုယ္စားျပဳတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈကို လူတုိင္း မက္ေမာၾကတယ္၊ ဒါေပမဲ့ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ ရဖို႔ လုပ္ပါ၊ ဟိုလူလို မေျဖာင့္မွန္တဲ့နည္းနဲ႔ မလုပ္နဲ႔၊ သူ႔ေအာင္ျမင္မႈဟာ တာရွည္ မခံတတ္ဘူး။

... ေအာင္ျမင္မႈေနာက္လည္း မလိုက္နဲ႔။ အရည္အခ်င္းေနာက္ပဲ လိုက္ပါ။
ငါးေနာက္ တေကာက္ေကာက္ေလွ်ာက္လိုက္ေနတဲ့သူ ဘာျဖစ္သလဲ ေတြ႕တယ္ မဟုတ္လား။

... ငါးျမားတံခ်ထားသလို မိမိအရည္အခ်င္းကို ျပင္ဆင္ထား။ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတဲ့ ငါးက လာဟပ္ရင္ အလိုက္သင့္သာ ဆြဲတင္ေပေတာ့။

... လာဟပ္ပါလ်က္ မဆဲြပဲလည္း မေႏွာင့္ေႏွးနဲ႔။
လာဟပ္မယ့္ေနရာမွာ ေနဖို႔လည္း မပ်က္ကြက္နဲ႔။

မင္းဘက္က အရည္အခ်င္းဆိုတဲ့ ငါးျမားတံနဲ႔ ခ်ိတ္ကို အသင့္ခ်ထားရင္
ေအာင္ျမင္မႈဆိုတဲ့ ငါးက မုခ်ကို လာဟပ္ပါတယ္”

Sayar Chan

Posted in: ေဆာင္းပါး