လင္ကို အရမ္းနိူင္တဲ႔ မိဖုရား... ျပင္ပဗဟုသုတ အားနည္းတဲ႔ မိဖုရား...
ကင္းဝန္မင္းႀကီးကို သနပ္ခါး ေက်ာက္ပ်ဥ္ေတြ ပို႔ခိုင္းတဲ႔ ခပ္ရင္႔ရင္႔ မိဖုရား... စသည္..စသည္ျဖင္႔ မေကာင္းတာေတြခ်ည္းပဲ ခပ္မ်ားမ်ား ဖတ္ခဲ႔ရေတာ႔ ဘယ္လို မိဖုရားပါလိမ္႔လို႔ ေတြးမယ္ဆို ေတြးခ်င္စရာခ်ည္း ပါပဲ။ ♦
ဒါေပမယ္႔.. ဒါေပမယ္႔လည္းဗ်ာ... ပါေတာ္မူတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဗီရိုလွည္းနဲ႔ ႏွိမ္႔ခ် သယ္ေဆာင္ ခံရေတာ႔ လွည္းေဘးက အဂၤလိပ္စစ္သားဆီ မီးျခစ္ေတာင္းျပီး (ေဆးလိပ္ သိတ္မႀကိဳက္လွေပမယ္႔) "နင္တို႔ေလာက္ေတာ႔ ငါက ေဆးလိပ္ေသာက္ေတာင္ မပ်က္ဘူး " ဆိုတဲ႔ မ်က္နွာေပးနဲ႔ ရန္သူကို ထီမထင္ လုပ္ျပခဲ႔တဲ႔ မိဖုရား...
♦သူရိယသေဘၤာေပၚက အခန္းထဲမွာ ေခတၱ လဲေလ်ာင္း ေနတဲ႔အခ်ိန္ တံခါးမေခါက္၊ ခြင္႔မေတာင္းပဲ ျဗဳန္းဆို အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ႔ အဂၤလိပ္ ဗိုလ္မွဴးကို ေထြးခံနဲ႔ ေကာက္ေပါက္လိုက္တဲ႔ ဆတ္ဆတ္ႀကဲ မိဖုရား...
♦ သေဘၤာကပၸတိန္ရဲ႕ ဇနီးက သူထိုင္ေနတဲ႔ ဆိုဖာေပၚ ခြင္႔မေတာင္းပဲ ဝင္ထိုင္လို႔ သစ္သီးထည္႔တဲ႔ ပန္းကန္ျပားနဲ႔ မ်က္နွာကို ေပါက္ထည္႔လိုက္တဲ႔ အထိမခံ မိဖုရား...
♦ ထမင္းပဲြ ျပင္ေပးတဲ႔ ကုလားစားပဲြထိုးက ေအာက္က်သြားတဲ႔ ခက္ရင္းကို မေဆးပဲ စားပဲြေပၚ ဒီအတိုင္း တင္ေပးလိုက္လို႔ အဲဒီခက္ရင္းနဲ႔ပဲ ကုလားလက္ကို ထိုးစိုက္ပစ္ခဲ႔တဲ႔ အာဂမိဖုရား...
♦ အရွင္နွစ္ပါး ေရွ႕ေတာ္ဝင္ရင္ ဘာလက္နက္မွ ကိုင္ေဆာင္ခြင္႔မရွိတဲ႔ ျမန္မာ႔ထီးနန္း ဓေလ႔ထုံးစံ ရွိေနတာ သိသိႀကီးနဲ႔ ေျခာက္လုံးျပဴး ခါးခ်ိတ္ျပီး ခပ္တည္တည္ ဝင္လာတဲ႔ မ်က္နွာျဖဴအရာရွိကို ( လင္ေတာ္ေမာင္ ဆဲြထားတဲ႔ၾကားက ) အလွစိုက္ ပန္းအိုးနဲ႔ ေပါက္ပစ္ခဲ႔တဲ႔ သတိၱခဲ မိဖုရား...
♦ ရတနာဂီရိမွာ သီေပါမင္း နတ္ရြာစံေတာ႔ မသာစရိတ္ မစို႔မပို႔ လာဆက္တဲ႔ အဂၤလိပ္ အရာရွိက အရင္တုန္းကလို Your Majesty လို႔ မေခၚေတာ႔ပဲ ( သီေပါမင္း မရွိေတာ႔လို႔ ႏွိမ္႔ခ်တဲ႔ သေဘာနဲ႔ ) Queen Su Phaya Latt လို႔ တမင္ ေခၚခဲ႔တဲ႔အတြက္ အဲဒီေငြထုပ္နဲ႔ မ်က္နွာကို ပစ္ေပါက္ခဲ႔တဲ႔ မာနခဲ မိဖုရား...
♦ အဂၤလိပ္က သီေပါမင္း အေလာင္းေတာ္ကို ျမန္မာျပည္ ျပန္သယ္ခြင္႔ မေပးပဲ ေရျခား ေျမျခား တိုင္းတစ္ပါးက ရတနာဂီရိ မွာအတင္း သၿဂႋဳလ္ခိုင္း။ ယုတ္စြအဆုံး ဗုဒၶဘာသာ ထုံးတမ္း အစဥ္အလာအရ ေသသူအတြက္ သရဏဂုံေလးေတာင္ တင္ခြင္႔မေပးခဲ႔လို႔ လင္ျဖစ္သူရဲ႕ အေလာင္းကို လုံးဝ ထုတ္မေပးပဲ သူ႔အနားမွာ ၂ နွစ္နဲ႔ ၃ လၾကာေအာင္ ထားခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္ႀကီးသူ မိဖုရား...
♦ အေလာင္းေတာ္ကို ထုတ္မေပးရင္ အိမ္ေပၚက အတင္းဆဲြခ်မယ္ ဆိုျပီး လာဝိုင္းတဲ႔ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ကို မုဆိုးမ ပူပူေႏြးေႏြးေပမယ္႔ အံကို တင္းတင္းႀကိတ္ျပီး အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ႔ ေခြးေတြနဲ႔ ရွဴးတိုက္ကာ အတင္း ကိုက္ခိုင္းတဲ႔ မေၾကာက္မရြံ႕ မိဖုရား...
♦ သီေပါမင္း မရွိေတာ႔လို႔ သူတို႔ မိသားစုေတြ ရန္ကုန္ ျပန္ပို႔ခံရတဲ႔အခ်ိန္ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနတာေတာင္ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံက လႊတ္လိုက္တဲ႔ ဖာရစီဆရာဝန္ရဲ႕ ေဆးကုသမႈကို လုံးဝ လက္မခံပဲ အသက္သာ အေသခံသြားတဲ႔ ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံး နန္းက် မိဖုရား...
ဒါေတြဟာ အားမတန္ေပမယ္႔ မာန္ကို မေလ်ွာ႔ခဲ႔တဲ႔.. ဒူးလည္းမေထာက္ လက္လည္း မေျမွာက္ခဲ႔တဲ႔ စုဖုရားလတ္ရဲ႕ မာနေတြလား... ???
တစ္တိုင္းျပည္လုံး သူ႔ကြ်န္ဘဝမွာ ျပားျပားဝပ္ ေနတာေတာင္ ရတဲ႔နည္းနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕ကို ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပခဲ႔တဲ႔ နန္းက် မိဖုရား တစ္ဦးရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး စိတ္ဓာတ္ေတြလား ဆိုတာကေတာ႔ သူပဲ အသိဆုံး ျဖစ္မွာပါဗ်ာ.....။ ......... အသက္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္၊ ေခ်ာေမာ လွပတဲ႔ အားႏြဲ႕သူ မိန္းမပ်ိဳေလး တစ္ေယာက္က ေယာကၤ်ား ရင္႔မာႀကီး အေယာက္ ၅၀ ေလာက္ ဝိုင္းျပီး အနိူင္က်င္႔ ေစာ္ကားမွာကို လုံးဝ ေခါင္းငုံ႔ မခံပဲ ဓါးကေလး တစ္လက္နဲ႔ မေၾကာက္မရြံ႕ ခုခံ ကာကြယ္ခဲ႔တယ္ ဆိုရင္ ျဖစ္နိူင္ပါ႔မလား... ???
ဒါ႔အျပင္ အဲဒီ မိန္းမပ်ိဳေလးဟာ... နူတ္ၾကမ္း၊ အာၾကမ္း၊ စရိုက္ၾကမ္း တဲ႔ အမ်ိဳးအႏြယ္ထဲက မဟုတ္ပဲ တစ္သက္လုံး သိမ္ေမြ႕ ႏူူးညံ႔စြာ ေနလာခဲ႔ၿပီးမွ သူနဲ႕ သူ႔မိသားစုရဲ႕ အရွက္နဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ သူ႔ဘဝမွာ ပထမဆုံး အႀကိမ္အျဖစ္ ဓါးကို မနိူင္႔တနိူင္ ကိုင္ဆဲြၿပီး အရွက္နဲ႔ အသက္ လဲဘို႔ ႀကံစည္ခဲ႔တာ ဆိုရင္ေကာ...
ပိုျပီး အံ႕ၾသဘို႔ ေကာင္းတာက သူဟာ ေရျခား ေျမျခား တိုင္းတစ္ပါးမွာ ေမြးစ ကတည္းကေန အဲဒီအခ်ိန္ထိ တစ္သက္လုံး မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႔ ညိဳးငယ္စြာ ေနလာခဲ႔ရတဲ႔ ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႔ၿပီး သူ စိန္ေခၚခဲ႔တဲ႕ သူေတြကေတာ႔ ဘာသာမတူ၊ အေသြးအေရာင္မတူတဲ႔ နိူင္ငံျခားသားေတြ... သူ စိန္ေခၚခဲ႕တဲ႔ ေနရာကလည္း ကိုယ္႔ျပည္ ကိုယ္႔ေျမမွာ မဟုတ္ပဲ အားလုံးက မ်က္စိ ေဒါက္ေထာက္ ၾကည္႔ေနတဲ႔ နိူင္ငံရပ္ျခား တိုင္းတပါးမွာ ဆိုရင္ေကာ..... ဒီ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ၾကာေတာ႔လည္း ၾကာခဲ႔ပါျပီ... တိတိက်က် ေျပာရရင္ေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၉၄ နွစ္ေက်ာ္၊ ၁၉၁၉ ခုနွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ျဖစ္ခဲ႔တာပါ။ အတိတ္ကို ျပန္လည္ တူးဆြတာ မဟုတ္ေပမယ္႔ မေမ႔သင္႔တဲ႔၊ သင္ခန္းစာ ယူစရာေကာင္းတဲ႔ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလို႔ ယူဆမိတာမို႔ ရင္နာနာနဲ႔ပဲ တင္ျပေပးပါရေစ...
၁၅.၁၂.၁၉၁၆ ေန႔မွာ နတ္ရြာစံခဲ႔တဲ႔ သီေပါမင္းရဲ႕ အေလာင္းေတာ္ကို အဂၤလိပ္က ျမန္မာျပည္ ကို ျပန္သယ္ေဆာင္ခြင္႔မေပး၊ ယုတ္စြအဆုံး ျမန္မာျပည္က ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ပင္႔ေဆာင္ျပီး သရဏဂုံေလးေတာင္ တင္ခြင္႔မေပးတဲ႔အတြက္ စုဖုရားလတ္က အသည္းနာစြာနဲ႔ အေလာင္းေတာ္ကို ထုတ္မေပးပဲ ၂ နွစ္နဲ႔ ၃ လခန္႔ သူနဲ႔အတူထားျပီး တင္းခံ ေနတဲ႔အခ်ိန္... အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဂၤလိပ္က ဂ်ာမဏီနဲ႔ ပထမ ကမၻာစစ္ ျဖစ္ေနေတာ႔ ဒီ အေလာင္းေတာ္ ကိစၥကို ေခါင္းထဲ သိတ္ထည္႔ မထားဘူး။ ၁၉၁၈ ခုနွစ္၊ ႏိူဝင္ဘာလမွာ ဂ်ာမဏီ စစ္ရွဳံးလို႔ ပထမ ကမၻာစစ္ႀကီး ျပီးသြားေတာ႔ မွ မုဆိုးမ စုဖုရားလတ္တို႔ သားအမိ တေတြကို ျမန္မာျပည္ ျပန္ပို႔ဘို႔ စဥ္းစားျပီ။ ထြက္လာပါျပီ... အဂၤလိပ္ရဲ႕ ရာဇသံ။ "၂၃.၂.၁၉၁၉ ေန႔ ေနာက္ဆုံးထားျပီး စုဖုရားလတ္နဲ႔ သမီးေတာ္ေတြ ရတနာဂီရိက ထြက္။ သီေပါမင္း အေလာင္းကို ဒီအတိုင္း ထားခဲ႔။ ရတနာဂီရိမွာပဲ ဂူသြင္း သၿဂႋဳလ္ေပးမယ္ "...တဲ႔။ မာနခဲ စုဖုရားလတ္ကလည္း ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ အေၾကာင္းျပန္တယ္။ " ငါ႔ေယာကၤ်ား အေလာင္း မပါပဲ ျပည္ေတာ္ မျပန္ဘူး။ နင္တို႔ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ "...တဲ႔။ အေလာင္းေတာ္ တိုက္ပဲြက နွစ္ဖက္စလုံး တင္းခံေနေတာ႔ အဂၤလိပ္က ဘီလူးဆိုင္း စတီးပါျပီ။ ရတနာဂီရိ စံအိမ္ေတာ္ကို အဂၤလိပ္ စစ္တပ္နဲ႔ဝိုင္း။ အေလာင္းေတာ္ကို အသာတၾကည္ ထုတ္မေပးရင္ အင္အားသုံးျပီး လုေစ... ႀကံရာမရျဖစ္သြားရွာတဲ႔ စုဖုရားလတ္ချမာ ေအးအတူ ပူအမ်ွ ေနလာခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္လင္ျဖစ္သူရဲ႕ အေလာင္း ပါသြားမွာ စိုးရိမ္တာနဲ႔ စံအိမ္မွာ ေမြးထားတဲ႔ ေခြးေတြကို ရိုက္နွက္ျပီး လက္နက္ အျပည္႔အစုံပါတဲ႔ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္ကို ရွဴးတိုက္္ျပီး ကိုက္ခိုင္း။ ခ်စ္လင္ရဲ႕ အေလာင္းေပၚ အလ်ားလိုက္ ေမွာက္ျပီး " ငါ ေသမွ ငါ႔လင္ အေလာင္းကို ရမယ္။ သတၱိရွိရင္ ပစ္ၾက "... လို႔ စိန္ေခၚ... စံအိမ္ေတာ္ေပၚမွာ ကမၻာပ်က္သလို ေအာ္ဟစ္ ငိုယို ေနၾကျပီ။ မယ္ကံဆိုး သားအမိေတြရဲ႕ကံက ဒီေလာက္ပဲလား ဆိုေတာ႔ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဗူးေလးရာ ဖရုံဆင္႔ဆိုသလို စံအိမ္ေတာ္ အရာရွိဆိုျပီး အဂၤလိပ္အစိုးရ ခန္႔ထားတဲ႔ မ်က္နွာျဖဴေကာင္က အိမ္ေပၚ ခပ္တည္တည္နဲ႔ တက္လာ... သီေပါမင္းရဲ႕ သမီးေတာ္ ေလးေယာက္ကို ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္ခိုင္း... ေနာက္ျပီး စံအိမ္ေတာ္ အလုပ္သမား အိႏၵိယ အမ်ိဳးသား အေယာက္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ကို စု... " အခု သီေပါဘုရင္ ေသျပီ။ ဒီေန႔ကစျပီး ဒီမိန္းမေတြကို မင္းတို႔တေတြ ရိုေသစရာ မလိုေတာ႔ဘူး။ ဒီေတာ႔.. ဒီမိန္းမ ေလးေယာက္ထဲက မင္းတို႔ ႀကိဳက္တဲ႔သူ ယူနိူင္တယ္ "..ဆိုျပီး ေျပာခ်လိုက္ေတာ႔ ဟိုေကာင္ေတြကလည္း သမီးေတာ္ေတြကို ထဆဲြမယ္ တကဲကဲ လုပ္။ အို... ရုတ္ရုတ္သဲသဲေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေရာ။
က်န္တဲ႔ သမီးေတာ္ သုံးေယာက္က ရွက္လြန္းလို႔ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ျပီး ငိုယိုေနတဲ႔အခ်ိန္...
အငယ္ဆုံး သမီးျဖစ္တဲ႔ စတုတၳသမီးေတာ္က မေျပာမဆိုနဲ႔ သူ႔ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းရင္းမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႔ ငွက္ႀကီးေတာင္ ဓါးႀကီးကို ျဗဳန္းဆိုု ဆဲြထုတ္... မ်က္နွာျဖဴေကာင္ ထိုင္ေနတဲ႔ ေရွ႕က စားပဲြႀကီးေပၚ (ထဘီ ဝတ္ထားေပမယ္႔ ) ေဒါသတႀကီးနဲ႕ လႊားကနဲ ခုန္တက္... ငွက္ႀကီးေတာင္ဓါးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ျပီး " ေခြးေကာင္ေတြ.. ေရွ႕တိုးရဲ တိုးၾကည္႔စမ္း " လို႔ ေဒါသ အံႀကိတ္သံနဲ႔ စိန္ေခၚ။ စံအိမ္ေတာ္ ေပၚက ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕႕႕ အရွက္နဲ႔ သိကၡာကို အသက္နဲ႔ လဲတဲ႔ပဲြ... ဟိုေကာင္ေတြ တစ္ေကာင္မွ ဝင္မဆဲြရဲေတာ႔ဘူးေလ။
အားႏြဲ႕သူ ဆိုေပမယ္႔ ျမန္မာ႔ေသြးက ရဲရဲနီ... သာကီမ်ိဳးေဟ႔ ဒို႔ဗမာ... ျပီးေတာ႔ မ်က္နွာျဖဴေကာင္ကိုပါ ဓါးနဲ႔ရြယ္ျပီး " ငါ႔ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံေပမယ္႔ ငါတို႔ဟာ ျမန္မာ မင္းသမီးေတြပဲ။ စစ္တိုက္လို႔ စစ္ရွဳံးခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး။ နင္တို႔ အေကာက္ႀကံၿပီး မတရား နန္းခ် ခံခဲ႔ရတာ။ အခုလို ေစာ္ကားတာကို အထက္ စာတင္မယ္။ နင္ သတိၱရွိရင္ ေနာက္ထပ္ အမိန္႔ေပးစမ္း။ နင္႔ကိုပါ ခုတ္ပစ္မယ္"..လို႔ ရဲရဲေတာက္ စိန္ေခၚ... ေပၚလီတီကား ဆိုတဲ႔ မ်က္နွာျဖဴေကာင္ က အဲဒီေတာ႔မွ က်ီစယ္တာပါဆိုျပီး ေလ်ွာခ်။ ေဒါသ ျဖစ္စရာ... အသည္းနာစရာ ေကာင္းလိုက္ေလဗ်ာ...
သီေပါမင္းနဲ႔ စုဖုရားလတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔တဲ႔ ၇ နွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔တဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းေတြကို သမိုင္းဆရာေပါင္းစံုက စာအုပ္ေပါင္းစုံ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ႔ၿပီးလို႔ အဆိုး အေကာင္း မေဝဖန္ခ်င္ေပမယ္႔
နန္းက် မုဆိုးမ တစ္ဦးရဲ႕ မာန၊ ဖခင္ ကြယ္လြန္သြားတာနဲ႔ ေျမနိမ္႔ရာ လွံစိုက္ခ်င္ၾကတဲ႔ သူေတြကို ဓါးဆဲြၿပီး အရွက္နဲ႔ သိကၡာကို အသက္နဲ႔ လဲရဲတဲ႔ ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျမန္မာ႔ မာနကိုေတာ႔ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ကြ်န္ေတာ္ေတာ႔..... ေလးစားတယ္ဗ်ာ...။
ေန၀န္းနီ (မႏၲေလး)
0 comments:
Post a Comment