ဒီပံုျပင္ေလးေၾကာင့္ က်ေနာ္မ်က္ရည္က်ခဲ့ရတယ္…

အရမ္းလိမၼာတဲ့ ခ်ာတိတ္မေလးတစ္ေယာက္…
စေနေန႔ ညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာ ခ်ာတိတ္မေလး က်ဴရွင္ကေနျပန္လာၿပီး ဧည့္ခန္းမွာ စာလုပ္ေနတုန္း…
အဲဒီအခ်ိန္မွာ တံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရတယ္… သူအျမန္ေျပးၿပီးတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္…
အရပ္ခပ္ျမင့္ျမင့္ ခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ တံခါး၀မွာရပ္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္…
စိတ္ထဲမွာေတာ့ဇေ၀ဇ၀ါ့့ျဖစ္သြားတယ္… စိတ္ထဲမွာစဥ္းစားေနတယ္… သူဘယ္သူပါလိမ့္…
ေမေမ မီးဖိုခန္းကေန ထြက္လာၿပီး သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ ေမေမ့မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးပန္းေလးပြင့္လာတယ္…
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေမေမက ရုတ္တရက္ ခ်ာတိတ္မေလးကိုေျပာလုိက္တယ္… “ေဖေဖ ေခၚလိုက္…”
ခ်ာတိတ္မေလး စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားေနတယ္… “အံ့ၾသစရာဘဲ… ဒီေယာက်ာ္းႀကီးကဘယ္သူလဲ… ငါက ဘာဆိုင္လို႕သူ႕ကို ေဖေဖလို႔ေခၚရမွာလဲ… ဒါမွမဟုတ္ ဒါက ေမေမနဲ႔ ??”
ေမေမက ခ်ာတိတ္မေလး ၿငိမ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ သူ႕ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေျပာလိုက္တယ္… “ေဖေဖေခၚလိုက္…”
ခ်ာတိတ္မေလးကေတာ့ တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္… မ်က္လံုးေလးျပဴးၿပီး ေမေမနဲ႔ အဲဒီလူႀကီးကို ၾကည့္ေနတယ္… ႏႈတ္ပိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းမယ္လို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္…
ေမေမက အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ သူ႕ကိုဖိအားေပးၿပီးေျပာလာတယ္… “ေဖေဖ ေခၚလိုက္လို႔ေျပာေနတယ္ေလ…”
ခ်ာတိတ္မေလးနဲ႔ ေမေမရဲ႕အေျခအေနဟာ တင္းမာလာတယ္… ေမေမ ေဒါသေတြထြက္လာၿပီး သူ႕လက္ဖ၀ါးဟာ ခ်ာတိတ္မေလးကိုယ္ေပၚကို ရိုက္ခ်က္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္က်လာတယ္… ေအာ္ၿပီးသူ႕ကိုထပ္ေျပာတယ္… “ေဖေဖ ေခၚလိုက္…”
ခ်ာတိတ္မေလး ေတာ္ေတာ္အံၾသသြားတယ္… ေမေမက ဒီသူစိမ္းေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ သူ႕ကိုရိုက္တယ္… ခ်ာတိတ္မေလး မ်က္ရည္ေတြလွ်ံထြက္လာတယ္… ဒီသူစိမ္းေယာက်ာ္ႀကီးကို “ေဖေဖ” လို႔ေခၚလိုက္တယ္…

ေမေမက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေျပာလိုက္တယ္… “ ဟဲ့ ငတံုး မေလး… နင္ဒီတိုင္းနင့္အေဖကိုေခၚေနလို႔ သူၾကားမွာလား… သူမ်ားက ေရပိုက္လာျပင္တာ… အခန္းထဲမွာ ေဖေဖကို ျမန္ျမန္သြားေခၚၿပီး အေပၚဆံုးထပ္ကို ပို႔ေပးလိုက္… ”

က်ေနာ္မ်က္ရည္က်ခဲ့တယ္… ရယ္ရလြန္းလို႔မ်က္ရည္ေတာင္က်မိတယ္… ဟဟဟ

လသစ္မွာေတာ့ အငိုဇာတ္နဲ႔မစဘဲ ဒါေလးနဲ႔ဘဲ အရင္ အစပ်ိဳးေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ